درباره عظمت شخصیتی حضرت مهدی وزندگی حضرتش توضیح بفرمایید؟؟

با سلام و تشكر از ارتباط شما با مركز ملي پاسخگويي به سوالات ديني
امام زمان (ع) در نيمه شعبان سال 255 هجرى در شهر «سامرأ» ديده به جهان گشود. (1) او همنام پيامبر اسلام (م ح م د) و همكنيه آن حضرت (ابوالقاسم) است. از جمله القاب آن حضرت، حجت، قائم، خلف صالح، صاحب الزمان، بقية الله است و مشهورترين آنها «مهدى» مى‏باشد. پدرش امام حسن (ع) و مادرش، بانوى گرامى «نرجس »است كه بنام «ريحانه»، «سوسن» و «صقيل» نيز از او ياد شده است. (2) چهره آن حضرت گندمگون، ابرواني هلالي و كشيده ، چشمانش سياه و درشت و جذاب ، شانه اش پهن، دندانهايش براق و گشاد ، بيني اش كشيده و زيبا، پيشاني اش بلند و تابنده می باشد. (3) حضرت مهدى دو دوره غيبت داشت: يكى كوتاه مدّت (غيبت صغرى) و ديگرى دراز مدّت (غيبت كبرى). اولى، از هنگام تولد تا پايان دوران نيابت خاصّه ادامه داشته و دومى، با پايان دوره نخست آغاز شد و تا هنگام ظهور آن حضرت طول خواهد كشيد. (4) اخبار و روايات فراوانى از پيامبر اسلام و هر يك از امامان (ع) درباره خصوصيات او - از قبيل اينكه: او از خاندان پيامبر (ص)، از فرزندان فاطمه (ع) و از نسل حسين (ع) است و با قيام جهانى خويش زمين را پر از عدل و داد خواهد كرد - پيشگويى شده است. تعداد اين روايات به حدى فراوان است كه درباره كمتر موضوعى از موضوعات اسلامى اين اندازه حديث وارد شده است. به عنوان نمونه دو حديث اكتفا مى‏كنيم:
امير مؤمنان(ع)مى‏فرمايد: پيامبر اسلامى فرمود: عمر جهان به پايان نمى‏رسد مگر آنكه مردى از نسل حسين امور امّت مرا در دست مى‏گيرد و دنيا را پر از عدل مى‏كند همچنانكه پر از ظلم شده است. (5) همچنین امام حسین(ع)فرمود : اگر از عمر دنيا تنها يك روز باقى مانده باشد، خداوند آن روز را طولانى مى‏كند تا آنكه مردى از نسل من قيام مى‏كند و دنيا را پر از عدل و داد مى‏كند چنانكه از ظلم و ستم پر شده است. از رسول خدا شنيدم چنين مى‏فرمود. (6)
متاسفانه چنین وانمود شده است که امام زمان (ع) انسان خشونت طلب است ، وحال این که حضرت با تشکیل حکومت جهانی عدل، امنیت صلح...برقرار می نماید.البته امام با آن ها که حکومت جهانی امام رابر نمی تابند، برخورد می نماید، اما سیاست اصلی امام مدارا ، صلح وبرقراری آرامش است. به عبارت دیگر باظهور امام زمان (ع) زمینه های خشونت کمرنگ و اکثریت مردم حکومت امام را می پذیرند، با این وضع چرا امام با مردم با خشونت رفتار نماید ؟ دربرخي روايات ديگر آمده است كه امام در ميان ما ا ست و از مشكلات ما آگاهي دارد ، چنانكه خود حضرت فرمود: «فإنّا نحیط بأنباءکم ولا یعزب عنّا شیء من أخبارکم ومعرفتنا بالزلل الّذی أصابکم؛(7) ما به اخبار شما آگاهیم و هیچ چیز از اخبار شما بر ما پوشیده نیست. از لغزش و کاستی‌های عملکرد شما نیز مطلع هستیم، همچنين حضرت فرمود"... ما در رعايت حال شما كوتاهى نمى‏كنيم و ياد شما را از خاطر نبرده‏ايم، و اگر جز اين بود از هر سو گرفتارى به شما رو مى‏آورد و دشمنانتان، شما را از ميان مى‏بردند(8) در دعاى ندبه مى خوانیم: «جانم فدایت! تو آن غایبى هستى که از میان ما بیرون نیستی. جانم فدایت! تو آن دور شده از وطن هستى که از ما دور نیستی». (9)
امام زمان(ع) در قالب های مختلف با شیعیان ارتباط برقرار وازوضع آنان آگاه است ، مثلا امام زمان از طریق نایبان خود-که فقهای واجد شرایط می باشند - با مردم ار تباط بر قرارمی کند، یعنی فقها به نمایندگی از امام ، به مشکلات مردم رسیدگی وآنان را راهنمای می نمایند ، ازاین روامام ازفقها به عنوان حجت یاد نمود ومردم را به پیروی از آنان فراخواند : "وَ أَمَّا الْحَوَادِثُ الْوَاقِعَةُ فَارْجِعُوا فِيهَا إِلَى رُوَاةِ حَدِيثِنا...؛(10)، اما در حوادثی که اتفاق می افتد به راویان احادیث ما مراجعه کنید ، همچنین امام زمان (ع) با بهره گیری از ولایت معنوی با شیعیان ار تباط بر قرار می نماید ، یعنی اینکه حضرت با ولایتی که دارد ، می تواند شاهد وناظر وضع مردم- درهمه مكان ها - باشد، زیرا که عالم محضر حضرت می باشد. امام از راه باطن به نفوس و ارواح مردم اشراف و اتصال دارد، اگر چه از چشم جسمانی آن ها پوشيده است. (11)
جهت آگاهي بيشتر به منابع زيرمراجعه فرماييد:
1. دادگستر جهان ، ابراهیم امینی .
2. قیام و انقلاب مهدی از دیدگاه فلسفه تاریخ ، شهید مرتضی مطهری
3. خورشید مغرب ، محمد رضا حکیمی
4. نوید امن و امان ، لطف اللّه صافی گلپایگانی
5. مهدی انقلابی بزرگ ، مکارم شیرازی
6.چشم اندازی به حکو مت مهدی، نجم الدین طبرسی
پی نوشت ها :
1. شيخ مفيد، الارشاد، ترجمه رسولی محلاتی ، انتشارات علمیه اسلامیه ، ص 323.
2. مهدی پیشوایی، سیره پیشوایان، قم، موسسه امام صادق (ع)، 1379، چاپ یازدهم ، ص665-666 .
3.http://www.sahebzaman.org/emam-zaman/emam-zaman-biography/263.-
4.مفید، همان ، ص324 .
5. محمد بن جریر طبری، دلایل الامامه ، قم ، منشورات رضی ، ص 240 .
6. صدوق، کمال الدین، قم موسسه النشر الا سلامی ، 1405، ج1، ص 318 .
7. محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، بیروت، دار الاحیاء التراث العربی، 1403ق، ج 53، ص 175
8. طبرسي ، الاحتجاج ترجمه جعفرى، اسلاميه ج‏2، ص 651 .
9. مفاتیح الجنان، دعاى ندبه.
10. شيخ حر عاملى، وسائل الشيعة، قم ، مؤسسه آل البيت ، 1409 ه ق ، ج 27،ص 140 .
11. علامه طباطبائی، شیعه در اسلام، تهران، نشر دارالکتب الاسلامیه، 1348 ش، ص 119 تا 152.