در روایتی از امام صادق وارد شده که فرمودند: معامله نمودن با جماعت کرد مکروه است. در ادامه برای فرمایش خود چنین دلیل آورده اند: کردها طایفه ای از طوایف جن هستند که خداوند پرده حیا را از رویشان برداشته است.در حدیث مزبور از آمیزش و معاشرت با آنان نیز نهی شده است.
متاسفانه عده ای برای دست یابی به اهداف دراز مدت خودو یا جریانی که ازسوی آن حمایت می شوند با سو استفاده از عدم آگاهی مردم علی الخصوص جوانان و متاسفانه قشر ی که نام تحصیل کرده اکادمیک را با خود یدک میکشند , با طرح سئوالات به صورت عوام فریبانه ای مقاصد خود را در پشت ظاهری دمکرات مآبانه استتار نموده اند باعث سرگشتگی فرد گردیده و با ارائه پاسخی سطحی و انتساب آن به یکی از افراد جناح موافق خود و ارائه سخنانی از بزرگان سایر ادیان مثل زرتشت پیامبر و یا عیسی مسیح(ع) به صورت کلی و بدون تفسیر علمی مسئله , سعی درخدشه دار نمودن چهره حضرات معصومین (ع)دارند . یکی از این سئوالات انحرافی همین حدیث ذکر شده در فوق می باشد که به صورتی مضورانه مطرح گردیده است .علیهذا خواهشمند است جهت صیانت از اعتقادات عموم جامعه که تعمدا با توجه به بمباران تبلیغاتی و ضد ارزشی که توسط شبکه های ماهواره ای وابسته به فرق ظاله بهائیت و وهابیت , صهیونیستهای افراطی و یا درج مطالبی در شبکه اجتماعی فیس بوک در حال شکل گیری است پاسخی کارشناسانه , دقیق و مختصر که جوابگوی شبهات پیش آمده ارائه فرمائید . قبلا از زحماتی که متقبل میشوید کمال تشکر و امتنان را دارم.
با احترام masoud.nj
با سلام و تشکر از ارتباط¬تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
چنین روایاتی به توجه به شرایط و وضعیت زمان صدور، از پیامبر و امامان صادر شده اند و ناظر به همان زمان و تا بع زمان و بودن آن شرایط و وضعیت هستند و حکم کلی ندارند. مثلا در برهه ای از زمان غالب مردم یک شهر به یک خصلت منفی یا مثبت متصف بوده و بدان مشهور می شوند و با توجه به این اتصاف و شهرت، از آنها مذمت یا تمجید می شود. این تمجید ها و مذمت ها ناظر به آن زمان و آن شرایط و آن اتصاف است و به ذات آن مردم مربوط نمی شود و توصیف دائمی و همیشگی آنان نیست.
لذا علامه مجلسی (ره) در باره این روایت که امام صادق (ع) فرمود:يَا أَبَا الرَّبِيعِ لَا تُخَالِطُوهُمْ فَإِنَّ الْأَكْرَادَ حَيٌّ مِنْ أَحْيَاءِ الْجِنِّ كَشَفَ اللَّهُ عَنْهُمُ الْغِطَاءَ فَلَا تُخَالِطُوهُمْ.
می گوید : از طایفه جن دانستن آنان (كردهاي آن زمان ) به جهت اخلاق بدشان و بسیار حیله گر بودنشان است(1)
ما در قرآن آيات زيادي داريم كه معيار ارزش انسان را تقوا و ايمان معرفي مي كند نه نوع طايفه و يا تيره . نوع طايفه و شهرو....نقشي در ايمان انسان ندارد . ما در طول تاريخ تا به امروزشاهد وجود انسانهاي بزرگي از طايفه كرد ها بوديم كه اين خود بهترين دليل برااين است كه اين روايت مربوط به زمان و افراد خاصي است .
پی نوشت ها :
1. علامه مجلسی، محمد باقر، مرآت العقول، ج 19، ص 145 .
