لطفاً به چند نكته ذیل توجه نمایيد:
1. معتقديم تمام احكام الهي بر اساس مصالح و مفاسدي واقعي وضع شده اند. خداوند اگر از انجام كاري نهي نموده و يا عملي را در شرايط خاص باطل اعلام کرده، جهت حفظ انسان از برخي آثار سوء آن عمل به صورت كلي و يا در آن شرايط خاص مي باشد؛ البته خداوند برخي از مصالح و مفاسد را كه به عنوان حكمت و دليل احكام شناخته مي شوند، از طريق آيات قرآن بيان فرموده است؛ مثل حكمت حرمت شراب. (1) و يا از طريق پيامبر (ص) و يا اهل بيت عصمت و طهارت كه در كتب روایي به علل الشرايع معروف است. (2) برخي از حكمت ها را نيز عقل تشخيص مي دهد؛ ولي در عين حال، خداوند بسياري از حكمت ها را براي ما روشن نكرده است؛ اتفاقاً همين امر، پس از پذيرش حكيمانه بودن همه احكام الهي و اطمينان به احكام نوراني اسلام و انجام آن بدون اطلاع دقيق از حكمت عذاب آن، خود باعث پرورش روحيه تعبد و بندگي در انسان مي گردد.
2. با توجه به اين كه زن در حال حيض به صورت طبيعي نوعي آزردگي جسمي و اضطراب و تشويش ذهني دارد (3)، مي تواند علت و حكمت بطلان طلاق زن در اين حالت اين باشد كه از آن جایي كه طلاق ضربه روحي جدي براي زن محسوب مي شود، خداوند نمي خوهد اين دو سختي و آزار، همزمان بر يك زن وارد گردد.
3. وضع چنین محدودیت هایی در انجام طلاق، به نوعی حاکی از نگرش اسلام برای کاهش موارد تحقق طلاق و حفظ پایداری خانواده می باشد. چه بسا به دلیل این که مرد در این دوران حق آمیزش با همسر خود را ندارد، امکان محدودیت جنسی، در اتخاذ تصمیم زودگذر و مقطعی بر طلاق مؤثر باشد. رفع این مانع و ایجاد این ارتباط پس از دوران حیض، در منصرف شدن از تصمیمات زودگذر طلاق تاثیرگذار باشد. محدودیت در طلاق، باعث می شود که مباحث جنسی در اتخاذ چنین تصمیماتی کمرنگ شود و جلوِ این قبیل موارد گرفته شود.
4. حتی امکان دارد ایام محدودی که مرد برای طلاق همسر خود به جهت حیض بودن ملزم به صبر می باشد، زمینه اصلاح و برگشت به کانون خانواده از طرف یکی از طرفین ایجاد گردد و این تصمیم، عملاً محقق نشود؛ یعنی چه بسا بعد از این که طرفین و یا هر کدام از زوجین برای طلاق مصمم بودند، ولی به جهت این که زن در حال حیض به سر می برد، به ناچار چند روز را برای انجام طلاق صبر می کنند و این احتمال وجود دارد که با یک اتفاق و یا پشیمانی یکی از طرفین در همین ایام معدود، در نهایت طلاق صورت نگیرد و دوباره طرفین به ادامه زندگی مشترک دلگرم شوند.
5. به هر حال، اين حكم الهي در روايات متعدد بيان شده است (4) و فقها و مراجع معظم تقلید نیز با توجه به همین روایات، طلاق دادن زن را در حال پریود بودن، باطل می دانند. (5)
پي نوشت ها:
1. مائده (5)، آيه 91.
2. شيخ صدوق، علل الشرائع، مكتبه الداوري، بي تا.
3. بقره (2)، آيه 222.
4. كليني، كافي، ج 6، ص 79، دارالكتب الاسلاميه، 1365ش.
5. آیت الله مکارم، رساله توضیح المسائل، م 2137.
