باعرض سلام و خسته نباشید.

آیا نحوه ی ارتباط ایران با کشورهای روسیه و چین ، استقلال و اقتدار اسلامی کشور عزیزمان را زیر سئوال نمی برد؟

مثلا در مورد مساله ی نیروگاه بوشهر که این قدر کشور ما از جانب کشور روسیه مورد تحقیر قرار گرفت نباید جدیت بیشتری به خرج داد.
یا درباره ی خرید موشک های اس - 300 که بعد از 4 سال در آخر بدون تحویل هیچ موشکی پول های ایران را بدون اجرای تعهدات خود پس داد.

اگر بیشتر توضیح دهید ممنون می شوم.

موفق موید و در پناه ایزد تعالی باشید.

پرسشگر گرامی با سلام و سپاس از ارتباطتان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
این مرکز از مسایل مانند قرداد نیروگاه بوشهر و موشک های مورد سوال اطلاعی ندارد، شما می توانید در این خصوص با مراکز مربوطه ارتباط برقرار نمایید، اما در خصوص ارتباط با کشورهای مانند روسیه و چنین باید گفت :
یکی از سیاست کلان نظام اسلامی بر قراری روابط با همه کشور ها - غیر از اسرائیل- است بر قراری روابط با کشورها با استقلال نظام وخود کفای ایران منافات ندارد، زیرا این امر به معنای سلطه پذیری و عدم خود کفای نیست. اتفاقا بر قراری روابط حاکی از استقلال وقدرت یک کشور دارد. در کشوری که موازنه قدرت وجود نداشته باشد روابط معنا ندارد، زیرا هر چه را کشور قدرت مند خواست انجام می دهد. مانند وضع کشور ما قبل از انقلاب که ایران تابع امریکا بود .سیاست ما را این کشور تعیین و زمینه ای استقلال وخود کفای را از ما گرفته بود. بر همین اساس است که امام راحل ضمن تاکید به استقلال کشور روابط با کشور ها را سفارش نمود. در واقع در جهان امروز نيز هيچ كشوري نمي­تواند بدون برقراري ارتباط با كشورهاي ديگر نيازهاي خود را تامين كند و عقل سياسي ايجاب مي­كند كه ارتباطات جهاني افزايش يابد؛ و مناسبات دو جانبه تقويت گردد.
نكته قابل توجه اين كه روابط با ساير كشورها يك امر در حال تغيير و تحول است مثلا" در مورد روابط با شوروي سابق؛ روابط ما حالات گوناگون داشته در اوايل انقلاب به دليل تلاش شوروي براي براندازي نظام جمهوري اسلامي ايران و مداخله در مسايل داخلي ايران , حمله به افغانستان و... حالت خصمانه اي بر عليه شوروي داشت و همان برخوردي را كه ما الان با آمريكا داريم در آن زمان با اتحاد جماهير شوروي داشتيم و شعار مرگ بر شوروي , در كنار شعار مرگ بر آمريكا جاي داشت و سياست هاي خصمانه شوروي مورد انتقاد شديد مسؤولين نظام , مطبوعات , افكار عمومي ملت ايران قرار داشت . اما از زماني كه شوروي در سياست خارجي خود نسبت به ايران تجديد نظر كرد (خصوصا" بعد از فروپاشي شوروي) و حالت مخاصمه و محاربه جاي خود را به همكاري و احترام متقابل داد. ما نيز سياست خارجي خود را در اين زمينه تغيير داده و در صدد گسترش روابط تجارب اقتصادي و ... درآمديم و شعار مرگ بر شوروي نيز كنار گذاشته شد قانون اساسى نيز اصول سياست خارجى كشورمان را چنين مقرر داشته است:
اصل 152: سياست خارجى جمهورى اسلامى ايران براساس نفى هرگونه سلطه‏جويى و سلطه‏پذيرى، حفظاستقلال همه جانبه و تماميت ارضى كشور، دفاع از حقوق همه مسلمانان و عدم تعهد در برابر قدرت‏هاى سلطه‏گر و روابط صلح‏آميز متقابل با دول غيرمحارب استوار است.
اصل 153: هرگونه قرارداد كه موجب سلطه بيگانه بر منابع طبيعى و اقتصادى و فرهنگى، نظامى و ... گردد ممنوع است. روسیه وچین کشور ما را تحقیر نکرده اند، بلکه بین کشور ها در مورد اجراقرار های اقتصادی مشکلات پیش می آید و اجرای یگ پروژه مدت ها طول می کشد و فراز و نشیب های فراوانی را در پی دارد. مهم تر از همه اینکه مسایل جهانی در فرایند روابط کشوره ها تاثیر دارد، یعنی ممکن است روسیه وچنین دریک مقطع زمانی با ایران خوب برخورد نکرده باشند، اما در جای دیگر این دو کشور از ایران حمایت نموده اند، بدینسان برقراری روابط با این دو کشور با اقتدار و عزت مندی ایران اسلامی منافات ندارد، بلکه حکایت از اقتدار ایران دارد که این کشور با قدرت های جهان قرار های اقتصادی منعقد نموده است و قدرت ایران موجب شده است که کشورهای مانند روسیه، بیشتر موارد تغییر موضع داده و خواهان روابط بهتر با ایران و خواستار اجرای پروژه های اقتصادی مانند پروژه نیروگاه بوشهرشده است، البته مسولان نظام باید در روابط با کشورهای مصالح عمومی کشور را مد نظر قرار دهند و از عوامل سلطه جویی اجتناب کنند، که در اسلام از هر گونه سلطه پذیری نهی شده است؛ قرآن مجيد مى‏فرمايد:
خداوند سلطه كافرين را بر مسلمانان مجاز نمی داند. (1)
پینوشت:
1. فتح آیه 141.