2 سوال

پرسش: 2 سوال
شرح : با سلام،2 سوال داشتم 1-تفاوت های ساختاری آب های خروجی از بدن مانند منی و وذی و مذی و ودی چیست(لطفا کامل بگید)و در احکام چه تفاوتی دارند؟
پاسخ:
با سلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما در این ماه عزیز؛ و تشکر به خاطر ارتباطتان با مرکز؛ آب هایى که از انسان بالغ خارج مى‏شود، به غیر از بول و منی عبارتند از: مذى، ودى، وذى.
مذی آبی است کمی لزج و چسبنده که نوعاً بعد از تحریک شدن جنسی (مانند دیدن صحنه شهوت‌انگیز، یا فکر کردن درباره آن یا نگاه و صحبت با جنس مخالف و یا بازی با همسر) خارج می‌شود. معمولاً قبل از خروج منی خارج می‌شود و پاک است . غسل و وضو را باطل نمی‌کند.
اما «وذی» آبی است که گاهی بعد از خارج شدن منی، از انسان بیرون می آید. اگر به واسطه برخورد با منی نجس نشده باشد، پاک است و غسل هم ندارد.
«ودی» آبی است که گاهی بعد از بول بیرون می آید. از نظر ظاهر شبیه منی است. اما حکم منی را ندارد. نشانه های خارج شدن منی را هم ندارد. اگر بول به آن نرسیده باشد، پاک است.(1)
البته بول و منی از نجاسات محسوب می شود.
تا وقتى که انسان یقین پیدا نکرده که آنچه خارج شده منى است، غسل واجب نمى‏شود .
نشانه خارج شدن منی در زنان :
اگر زن بر اثر تحریک های جنسی به قدری تحریک شود که به اوج لذت و شهوت جنسی برسد و در آن حال، مایعی از او خارج شود، جنب می شود.
زن اگر یقین به خارج شدن منی پیدا کند، جنب می شود. اگر یقین پیدا نکند، جنب نمی شود. بنا بر این، مواقعی که زن بر اثر تحریک های شهوانی مقداری لذت می برد و در آن حال، رطوبتی از او خارج می شود، چون به اوج شهوت نرسیده، جنب نمی شود. رطوبت خارج شده هم پاک است و وضو و غسل را باطل نمی کند. (2)
اوج لذت و شهوت، به حالتي گفته مي شود که در آن حال، معمولا انسان از خود بي خود مي شود. لذت زيادي مي برد و مني بيرون مي ريزد. بعد از تمام شدن آن حال، انسان احساس تخليه شدن و ارضا مي کند. حالت شهوتش تمام شده و معمولا بدنش سست مي شود . حالت تحريک آميزي که قبل از تخليه شدن داشت، ديگر آن حالت را ندارد. مثل اين که انسان گرسنه دلش غذا مي خواهد، ولي وقتي غذا خورد و سير شد، ديگر ميل به غذا ندارد.
پی نوشت ها :
1. امام خمینی ، توضیح المسائل ، م73.
2. همان ، م346.

پرسش: چرا گوش دادن به صدای زن خواننده حرام است؟چرا گوش دادن به صدای مرد برای یک زن حرام نيست؟
پاسخ:

برای بیان فلسفه هر حکم ، شناخت دقیق محدوده اصل حکم و در نهایت تبیین روشنی از فلسفه آن حکم ،لازم و ضروری است. در مجموع صدای نامحرم اعم از زن و مرد از دو حالت خارج نیست :
1. همراه غنا و مناسب مجالس لهو لهب است که در این صورت شنیدن آن حرام بوده و در این باره تفاوتی بین زن و مرد وجود ندارد.(1)
2. دارای غنا یا مناسب مجالس لهو لعب نبوده اما گوش کردن این صدا برای مخاطب مفسده دارد . در این صورت برای زن یا مرد حرام بوده و فرقی بین صدای مرد یا صدای زن وجود ندارد اما از آن جا که نوعاً گوش دادن صدای خواننده زن(اعم از قرآن ، شعر و...،) برای مرد مفسده و خوف در گناه وجود دارد، در رساله ها این مساله مطرح و بخش های دیگر بیان نشده است .
فلسفه حرمت آن با توجه به قيد "مناسب مجالس لهو لعب ، مفسده و..." خيلي روشن است ، چرا كه مجموعه جان و جسم انسان مجموعه اسرارآميزي است كه از يك سو مي‏تواند با رهبري عقل و پيروي دين، از فرشتگان بالاتر رفته ، از سويي ديگر با فرو افتادن در گودال هوي و هوس از حيوان فرومايه‏تر و از درنده، خطرناك‏تر شود. مسلماً بر حيوان سرزنشي نيست، چرا كه تنها ، پاسخ گوي غرائز حيواني خويش است . بي آن كه بداند محكوم غرائز است، ولي آدمي با برخورداري از نعمت عقل و راهنمايي پيامبران اگر پاي بند خور و خواب و خواهش تن باقي بماند، از حيوان فرومايه‏تر است. لازم است هر انسان بيدار براي دست يابي به هدف‏هاي برتر و براي ارتباط هر چه بيش‏تر و قوي‏تر با مبدأ جهان هستي و براي تكامل گوهر وجود خود، همه عوامل بازدارنده را از پيش پاي برداشته و به مقام بالاي انساني كه مقامي برتر از مقام ملائكه است ، نائل آيد.
بر این اساس در قوانين الهي و آيين پيامبران، به ويژه در آيين مقدس اسلام، سرگرمي‏هاي زيانبار و عوامل بازدارنده از پيشرفت‏هاي معنوي و آن چه به سقوط و انحطاط مي‏انجامد، ممنوع تلقي شده است. اين دسته از موسيقي از همين عوامل مي باشد. حال چه تخدير و عامل خطرناكي بالاتر از اين كه وقتى انسان تحت نفوذ زير و بم آهنگ موسيقى قرار گرفت، رخوت و سستى بر اعصاب مستولى شده و از مفاهيم انسانى جز شهوترانى، عشقبازى و جمال پرستى چيزى در برابر ديدگان بى فروغ عقل وى مجسم نمى گردد ؟ چنان سرپوش روى ادراك و نيروى خرد گذارده مى شود كه مفاهيم مقدسى به نام رحم، مروت، امانت، مساوات، برادرى، مجد و عظمت، كوشش و فعاليت، مبارزه و استقامت در راه هدف،و از همه مهم تر عفت و حيا به دست فراموشى سپرده مى شود،چنان که در حدیثی از پيغمبر اكرم (ص) آمده است: " الْغِنَاءُ رُقْيَةُ الزِّنَا؛ غنا و موسيقى مقدمة زنا و فحشا است".(2)
البته در اين دسته از موسيقي علاوه بر آنچه بيان شد ، مي توان به آثار زيانبار این دسته از موسیقی بر روح و جسم انسان، اشاره كرد،چنان كه به گواهی بسياري از روانشناسان ، غنا و موسیقی آثار زیان باری بر روی اعصاب داشته ، یکی از عوامل مهم تخدیر اعصاب به شمار می رود. مواد مخدر گاهی از راه دهان و نوشیدن وارد بدن می شوند(مانند شراب) ؛ زمانی از راه بوییدن مثل هرویین ؛ گاه از راه تزریق (مانند مرفین ) و از راه حس شنوایی به جان و روان آدمی منتقل می شود (مانند غنا و موسیقی) .از این رو بعضی از آهنگ ها چنان افراد را در نشئه فرو می برد که حالتی شبیه به مستی به آن ها دست می دهد.البته گاهی ممكن است به اين مرحله نرسيده، ولی تخدیر سبک ایجاد كرده و در پی آن آثار زیانباری روی اعصاب بر جای گذاشته و شخص را دچار افسردگی و مبتلا به فشارخون کند.

پي نوشت ها:
1.امام خمینی، تحریرالوسیله، چ جامعه مدرسین، قم 1425 ه ق ، ج 1 ص 457،باب کسب و تجارت،م 13.
2.مجلسي، محمد باقر، بحار الانوار، چ مؤسسة الوفاء، بيروت، 1404ه.ق،ج 76 ،ص 247 .