خداوند ابرهه را زمانی عذاب کرد که خانه کعبعه تبدیل به بت خانه شده بود در حالی که ابرهه مسیحی بود در آن زمان دین مسیح آخرین دین خدا ارائه شده به بشر بود پس چرا ابرهه خدا پرست و مسیحی که قصد تخریب بت خانه را داشت عذاب کرد ؟

پرسشگر گرامي با سلام سپاس از ارتباط تان با اين مرکز
کعبه خانه ای است که به امر خدا توسط حضرت آدم ساخته شده و سپس ابراهیم بت شکن و فرزندش اسماعیل (علیهما السلام)آن را تجديد بنا نمودند و خدا آن را به خود منسوب کرده است:
رَبَّنا إِنِّي أَسْكَنْتُ مِنْ ذُرِّيَّتي‏ بِوادٍ غَيْرِ ذي زَرْعٍ عِنْدَ بَيْتِكَ الْمُحَرَّمِ؛ (1)
اى پروردگار ما، برخى از فرزندانم را به واديى بى‏هيچ كشته‏اى، نزديك خانه گرامى تو جاى دادم‏.
این خانه و متعلقاتش مثل صفا و مروه و قربانی و حج و...شعائر و نشانه های خدایی اند و حرمت دارند . باید محترم بمانند. قطعا خداوند حافظ این خانه و دیگر شعائر آن است.
گر چه در زمان جاهلیت در اطراف خانه خدا حتی روی پشت بام آن پر از بت بود و برخی از مردم به صورت عریان طواف می کردند و...اما ابرهه به جاي آن كه با بت پرستي به مبارزه برخيزد و در مقام نابودي بت ها بر آيد، به تخريب كعبه روي آورد.
ابرهه در صدد برآمد این نشانه و شعار خدایی را نابود کند. خدا به دفاع از خانه و شعائر خود برآمد. در حالی که مردم برای حفظ نشانه خدایی آمادگی نداشتند. خدا سپاه ابابیل را به جهنم فرستاد. قطعا اگر ابرهه های دیگری بخواهند این آیت و شعار خدایی را ریشه کن کنند، خدا با سپاهیان انسانی یا غیر انسانی اش آنان را نابود خواهد ساخت،
بر پايه‌ گزارش‌ منابع‌ عربى‌ ابرهه‌ كليسايى‌ باشكوه‌ و بى‌مانند به‌ نام‌ قُليّس‌( از واژه‌ يونانى‌ )در صنعا ساخت‌ . خواست‌ تا آن‌ را زيارتگاه‌ عرب‌ كند -زيرا كعبه از زمان ابراهيم به عنوان زيارتگاه براي اعراب محترم بود - اين‌ بود كه‌ عرب ها به‌ خشم‌ آمدند .يكى‌ از زنان بنى‌ فُقَيْم‌ قليس‌ را آلوده‌ كرد. از اين‌ رو ابرهه‌ خشميگن‌ شد و به‌ آهنگ‌ ويران‌ كردن‌ كعبه‌ با سپاهى‌ كه‌ فيل‌ به‌ همراه‌ داشت‌، به‌ مكه‌ تاخت. در مسير راه‌ قبايل‌ مختلفى‌ را كه‌ به‌ مقابله‌ وي‌ برخاستند، درهم‌ شكست‌. چون‌ به‌ مكه‌ رسيد،گويا حُناطه‌ و خُويلد،روساي‌ قبايل‌ بكر و هذيل‌ يك‌ سوم‌ دارايى‌ تهامه‌ را به‌ شرط چشم‌ پوشى‌ از ويران‌ كردن‌ كعبه‌ به‌ وي‌ پيشنهاد كردند، اما ابرهه‌ نپذيرفت‌. سپس‌ عبدالمطلب‌ مردم‌ را به‌ خالى‌ كردن‌ شهر و پناه‌ بردن‌ به‌ كوه‌ خواند و خود به‌ حلقة كعبه‌ درآويخت‌ و به‌ نيايش‌ پرداخت‌. سپس‌ به‌ كوه‌ روي‌ آورد. آن گاه‌ خداوند سپاه‌ ابرهه‌ را با باراندن‌ سنگ هاي‌ سجيل‌ از ميان‌ برداشت‌ و ابرهه‌ ناكام‌ به‌ يمن‌ بازگشت ‌و... (2).
ابرهه قصد تخريب كعبه را داشت، نه بدان جهت كه بتخانه است، بلكه چون منطقه يمن كه ابرهه در آن جا بود و مردم آن منطقه عرب بودند، احترامي بسيار به کعبه مي گذاشتند و كعبه را زيارتگاه مي دانستند .وي خواست براي زيارتگاه آنان جايگزيني قرار دهد تا مردم به زيارت كعبه نروند. چون در اجراي اين نقشه موفق نشد، تصميم به تخريب كعبه گرفت كه خداوند شرش را دفع نمود.
پي نوشت ها:
1. ابراهيم (14) آیه 37.
2. کاظم بجنوردی و دیگران، دایره المعارف بزرگ اسلامی، تهران، 1372ش،ج 2، ص563تا 569.