آخه من شنيدم كه اين ذكر رو بايد زير نظر استاد دنبال كرد
پرسشگر گرامی با سلام و سپاس از ارتباط تان با این مرکز:
خداوند سبحان در مورد ذكر يونسى در سوره مباركه انبياء فرموده: «وَ ذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغاضِبا فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ فَنادى فِي الظُّلُماتِ أَنْ لا إِلهَ إِلا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّى كُنْتُ مِنَ الظّالِمينَ فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنينَ؛ (1) و ذاالنون [ يونس] را (به ياد آور) در آن هنگام كه خشمگين ( از ميان قوم خود ) رفت؛ و چنين مىپنداشت كه ما بر او تنگ نخواهيم گرفت؛ ( امّا موقعى كه در كام نهنگ فرو رفت،) در آن ظلمتهاي ( متراكم ) صدا زد: ( خداوندا ) جز تو معبودى نيست! منزّهى تو! من از ستمكاران بودم! پس ما دعاى او را به اجابت رسانديم؛ و از آن اندوه نجاتش بخشيديم؛ و اين گونه مؤمنان را نجات مىدهيم».
در روایتی از امام صادق علیه السلام نیزآمده: «عجبت لمن فزع من أربع كيف لا يفزع إلى أربع؟ عجبت لمن خاف كيف لا يفزع إلى قوله:«حَسْبُنَا اللَّهُ و نِعْمَ الْوَكيلُ ؛ (2) فانّى سمعت اللّه عزّ و جلّ يقول بعقبها: فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ و فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسهُمْ سُوءٌ (3) و عجبت لمن اغتمّ كيف لا يفزع إلى قوله:«انْ لا الهَ الا انْتَ سُبْحانَكَ انِّى كُنْتُ مِنَ الظّالِمينَ» ( 4) فإنّى سمعت اللّه عزّ و جلّ يقول بعقبها:نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِى الْمُؤْمِنينَ (5) و عجبت لمن مكربه كيف لا يفزع إلى قوله: «أُفَوِّضُ أَمْري إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصيرْ بِالْعِبادِ» (6) فإنّى سمعت اللّه عزّ و جلّ يقول بعقبها:«فَوَقيهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا» (7) و عجبت لمن أراد الدّنيا و زينتها كيف لا يفزع إلى قوله: «ما شاء اللّه لا قوّة إِلا باللّه» (8)، فإنّى سمعت اللّه عزّ و جلّ يقول بعقبها:«إنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالا وَ وَلَدا فَعسى رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْرا مِنْ جَنَّتِكَ»(9) .وَ عَسى مُوجِبَة ؛(10) حضرت امام صادق عليه السلام فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مىترسد، چرا به چهار چيز پناه نمىبرد:
تعجب مىكنم از كسى كه از دشمن مىترسد چرا به ذكر: حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ؛ يعنى: خدا ما را بس است و او بهترين پشتيبان است. پناه نمىبرد، زيرا من شنيدم كه خداى بلند مرتبه مىفرمايد: «آنان با نعمت و بخشش الهى بازگشتند در حالى كه هيچ بدى به آنان نرسيد».
تعجب مىكنم از كسى كه گرفتار است چگونه به ذكر: لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ؛ يعنى: خدايى جز تو نيست، تو منزهى و من از ستمگارانم. پناه نمىبرد، زيرا من شنيدم كه خداى بلند مرتبه پس از اين ذكر مىفرمايد: «ما او را اجابت كرديم، و او را از اندوه رهانيديم، و مؤمنان را نيز مىرهانيم.
و تعجب مىكنم از كسى كه حيله به او زده شده است چگونه به اين دعا پناهنمىبرد: «وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ؛ يعنى كار خود را به خداوند واگذار مىكنم كه او آگاه به بندگان است، زيرا من شنيدم كه خداوند در باره گوينده اين ذكر مىفرمايد: «خداوند او را از نيرنگهاى زشت آنان حفظ نمود».
و در تعجبم از كسى كه دنيا و زينتهاى آن را مىخواهد چگونه به اين ذكر پناه نمىبرد: ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ؛ يعنى تنها آنچه را خدا بخواهد انجام مىشود، هيچ نيرويى جز از طرف خداوند نيست، زيرا من شنيدم خداوند بلند مرتبه در باره گوينده آن مىفرمايد: «اگر معتقد هستى كه من كمتر از تو مال و فرزند دارم پس اميدوارم پروردگارم بهتر از ثروت تو به من دهد». و كلمه «عسى» در اين آيه شريفه به معنى اميدوارى است.
تأثير اين ذكر شريف يعنى: " لا إِلهَ إِلا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظّالِمينَ "در قالب سه جمله"فَاسْتَجَبْنا لَهُ" ،"وَنَجَّيْناهُ مِنَ الْغَم"ِّ،"وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنينَ". بیان شده که باید دقت بسزایی در آن داشت، به خصوص به جمله اخير كه مفاد آن عام است كه وعده فرموده، شامل همه مؤمنين است. (11)
در روایت شریف هم،امام عليه السلام از آيات ياد شده استنباط همیشگی تأثير اذكار یادشده را براى ابد مىفرمايد كه اختصاص به مقام خاص و مورد مشخّص ندارند. هر كس براى نجات از غم به ذكر يونسى ذاكر باشد مشمول رحمت"و كذلك ننجى المؤمنين"مىشود، و به همين میزان در رهائى از خوف و مكر سوء و در روى آوردن دنيا و زينت آن به كريمههاى ياد شده. (12)
توصیه ما به شما این است که:
1. چون پیدا کردن استاد کامل در این زمان بسیار مشکل، و از طرفی به هر کس که چنین ادعایی دارد نمی شود اعتماد نمود، لذا خود را درگیر این مسأئل نکرده و صرفاً از دعاها و اذکاری استفاده نمایید که اولاً برای شما مفید باشد؛ ثانیاً عوارض نداشته و مشکل ساز هم نباشد.
2. ملتزم شدن به نماز شب و قرائت قرآن، یاد امام زمان (عج) بودن، رفق و مدارا نمودن با خلق خدا و دلسوزی برای آنان و دوری از رذائل اخلاقی و ... از بهترین دستورالعمل هایی است که انسان را به سعادت می رساند. اگر شما این امور را انجام دهید و مصلحت ایجاب نماید، خداوند تعالی استادی در مسیر راه شما قرار خواهد داد.
موفق باشید.
------------------
پی نوشت ها:
1. الانبیاء (21) آیه 87 - 88 .
2. آل عمران (3) آیه 173.
3. آل عمران (3) آیه 174.
4. الانبیاء (21) آیه 87.
5. همان، آیه 88.
6. غافر (40) آیه 44.
7. غافر (40) آیه 45.
8. الکهف (18) آیه 39.
9. همان.
10. بحرانى سيد هاشم،البرهان فى تفسير القرآن، ج3، ص 638، بنياد بعثت، تهران، 1416 ق.
11. علامه حسن زاده آملی، نورعلىنور ، ص 14، دار تشيع، قم، 1376ش.
12. همان، ص 15 .
