داشتن علم توریه مربوط به افرادخاص است ؟
پرسشگر گرامی با سلام سپاس از ارتباط تان با این مرکز.
توريه بر وزن توصيه به سخني گفته ميشود كه از ظاهر آن چيزي فهميده ميشود؛ در حالي كه منظور گوينده چيز ديگري است. (1)مشهور ميان فقيهان ما اين است كه وقتي دروغ به سبب ضرورتي تجويز ميشود، بايد از توريه استفاده كرد . تا توريه ممكن است، دروغ صريح نبايد گفت. عّدهاي معتقدند كه توريه اصلاً دروغ نيست ؛ به همين جهت در موارد ضرورت چنان بايد سخن بگويد كه از دروغ خارج شود. در توريه، اشتباه در فهم مخاطب است و در صدق و كذب كلام تأثيري ندارد؛ براي مثال، كسي درِ خانه شخصي را ميزند و فرزندش در را باز ميكند. ميپرسد: پدرت كجاست؟ فرزند ميگويد: پدرم اين جا نيست؛ در حالي كه پدرش در خانه است. از جهتي كه اين جا نيست، يعني فعلاً جلوِ درِ خانه نيست، درست است؛ ولي مخاطب اشتباه برداشت ميكند كه در خانه نيست . اين را توريه ميگويند. روايات متعّددي كه در توجيه قول ابراهيم(ع) در پاسخ بت پرستان «قَالَ بَلْ فَعَلَهُ كَبِيرُهُمْ هَذَا فَسَْلُوهُمْ إِن كَانُواْ يَنطِقُونَ» (2) و توجيه گفتار سخنگوي يوسف« إِنَّكُمْ لَسَارِقُون» (3) وارد شده ، اين را تأييد ميكند كه توريه، جزو كذب و دروغ نيست. داشتن علم توریه مربوط به افراد خاص نیست.
البته دوباره تاکید می کنم که توریه فقط جایی جایز است که دروغ گفتن جایز باشد.
پی نوشت ها:
1. مکارم شیرازی ، اخلاق در قرآن ، ج3 ،ص 240.
2.انبيا(21) آیه63.
3.يوسف(12)آیه70.