در ابتدا وظیفه خود میدانم از اینکه به هر نوع سوالی پاسخ شیوا وواضح ارائه مینمائید تشکر کنم.
در خصوص سوال بالا من شنیده بودم که ازاولین روزلکه بینی تاآخرین روزپاک شدن جزء حیض محسوب شده ونماز وروزه ندارد ولی در پاسخ به سوالی که از سایت پاسخگو داشتم عنوان شده بود که فقط روزهای که خون ریزی بصورت مداوم باشد حیض محسوب میشود.
(منظور از سوال مطرح شده قبلی:ایامی بودکه دردوره پریودی نزدیکی کردن حرام است ، بیان شده بود که روز های لکه بینی منقطع وکم جزء حیض نیست ونزدیکی حرام نیست وروزهایی که خونریزی مداوم باشد جزء حیض محسوب می شود)
حال در خصوص نماز وروزه روزهای لکه بینی جزء حیض محصوب میشود وباید به جا آورده شوند یانه؟
پرسشگر گرامی با سلام سپاس از ارتباط تان با این مرکز.
در هر روزي كه جزء ايام حيض باشد يا در حكم حيض حساب شود، نزديكي حرام است. (1)
حكم لكه بيني در ابتداي ايام حيض:
اگر به اين صورت باشد كه مجموع خون بيني حداقل سه روز طول بكشد ، در ابتدا خون بيايد و در ادامه خون در فرج باشد ، كافي است چنانچه در بين سه روز مختصري هم پاك شود و مدت پاك شدن به قدري كم باشد كه بگويند در تمام سه روز در فرج خون بوده، باز حيض است.(2)
حكم لكه بيني در انتهاي ايام حيض:
اگر زن پيش از ده روز پاك شود، و احتمال دهد كه در باطن خون هست، بايد قدرى پنبه داخل فرج نمايد و كمى صبر كند و بيرون آورد؛ پس اگر پاك بود ، غسل كند . عبادت هاى خود را به جا آورد . اگر پاك نبود ، اگر چه به خون زرد رنگى هم آلوده باشد ، چنانچه در حيض عادت ندارد يا عادت او ده روز است ، بايد صبر كند كه اگر پيش از ده روز پاك شد، غسل كند. اگر سر ده روز پاك شد، يا خون او از ده گذشت، سر ده روز غسل نمايد.
اگر عادتش كمتر از ده روز است، در صورتى كه بداند پيش از تمام شدن ده روز يا سر ده روز پاك مىشود، نبايد غسل كند.
اگر احتمال دهد خون او از ده روز مىگذرد، احتياط واجب آن است كه تا يك روز عبادت را ترك كند . بعد از آن [يك روز در صورتي كه لكه بيني ادامه داشت] مىتواند تا ده روز عبادت را ترك كند ، ولى بهتر است تا ده روز كارهايى را كه بر حائض حرام است، ترك كند و كارهاى مستحاضه را انجام دهد.
اگر پيش از تمام شدن ده روز يا سر ده روز از خون پاك شد ، تمامش حيض است . اگر ده روز گذشت، بايد عادت خود را حيض و بقيه را استحاضه قرار دهد . عبادت هايى را كه بعد از روزهاى عادت به جا نياورده ،قضا نمايد.(3)
پي نوشت ها:
1. آيت الله فاضل لنكراني ، توضيح المسائل، م 447و448.
1. همان، م 439.
2.همان، م 502.
