با عرض سلام و تشکر از ارتباط تان با اين مرکز
آن چه از نظر اسلام سبب محرم شدن زن و مرد مىشود، اجراى عقد ازدواج است . فقط رضايت قلبى و به اصطلاح صيغه معاطاتي (1)كافى نيست. اگر چه علاوه بر اجراى صيغه عقد، رضايت قلبى بايد باشد . بدون رضايت، عقد باطل است. بايد در صورت امكان صيغه به زبان عربى اجرا شود. اگر مرد و زن نتوانند صيغه را به عربى صحيح بخوانند، به هر لفظى (مثلاً فارسى) كه صيغه را بخوانند صحيح است اما بايد لفظى بگويند كه معنى «زوَّجْتُ و قبلتُ» را بفهماند.(2)
اما دليل لزوم اجراى عقد و عدم كفايت رضايت تنها ، آن است كه اوّلاً با اجراى عقد، ازدواج با زنا متمايز مىشود. چون در زنا معمولاً رضايت قلبى بين طرفين وجود دارد.
ثانياً چون ازدواج يك پيمان مهم اجتماعى محسوب مي شود. (كه با تحقق آن ، آثار و نتايج و تعهداتى بر آن مترتب است مانند ارث، نفقه و فرزند) با به كار بردن لفظ و اجراى عقد در مراسم رسمى، ابهام باقى نمىماند . به راحتى كسى نمىتواند ازدواج را منكر شود. از نظر روانى نيز اجراى عقد، اطمينان قلبى زوجين را بيش تر و نسبت به انجام تعهدات راسختر مىسازد. چون طبق موازين دينى عمل نمودهاند. به ازدواج نوعى تقدس بخشيده مىشود . در انسان، التزام به دستورهاى دينى را تقويت مىكند.
پي نوشت:
1 . عقد معاطاتي به اين معناست که لفظ و عقدي در کار نيست. بلکه مرد و زن مي گويند من راضي، تو راضي و بدون اينکه عقدي خوانده شود، با هم نزديکي مي کنند، مانند زنا که دو طرف راضي به آن هستند. ازدواج معاطاتي را هيچ فقيهي قبول ندارد . امام خميني قبول نداشت .
2. آيت الله سيستاني ، توضيح المسائل ، م 2330.
